در سال ١٩۶١ ژان ژاک سمپه Jean-Jacques Sempé در کتاب «زنگ تفریح نیکولا کوچولو» سعی کرد تا با استفاده از ایدئوگرام حادثۀ پیش آمده در یکی از داستانها را از قول نیکولا کوچولو بازگو کند. در واقع همۀ ماجرا در ضربه های انگشت پسر بچه برروی پای پدرش خلاصه می شود که می خواهد او را از خواندن روزنامه بازدارد. سمپه قصد دارد تا با نقل ١٢ تصویر پشت سر هم گذشت زمان و اتفاق پیش آمده را حکایت کند. او به جای استفاده از دیالوگهای کم و بیش طولانی («پدر من گلدان را با توپم شکاندم») که در نهایت باعث داد و قال و ایجاد کدورت است از تصاویر گویا، بامزه و جالبی استفاده کرده که مؤثرتر از هر زبان دیگری به بیان خبرهای نه چندان خوشایند کمک می کند. برای نشان دادن اهمیت موضوع ۶ خانه حادثۀ سقوط توپ را بسط می دهد. نقطه های پشت سر توپ به خوبی نشان می دهد که توپ با سرعت بیشتری از بقیۀ ماجرا حرکت دارد. سمپه در این نقاشی به ظاهر ساده در واقع طفره روی بچه های شیطانی را نشان می دهد که از این طریق می خواهند خرابکاریهای خود را با آب و تاب کتمان کنند.